Verrassing nr 23: The Soul Of Motown

Ja hoor het was weer zover, een verrassing. Tijdens het avondeten kreeg ik de enveloppe en daarin zaten twee kaartjes voor The Soul Of Motown. Redmer had al gezegd dat hij niet meeging, dus wie was dan de gelukkige.
Nou dat was Jacqueline en het grappige was dat zij ook niet wist wat ze ging doen. Daar heb ik even van genoten he dat snappen jullie wel;)
Om 19.00u kwam ze me ophalen en hebben we eerst nog een bakkie thee gedronken. Daarna op pad, ik wist onderetussen hoe we rijden moesten dus dat zou ik dan wel zeggen.
In de auto maar verteld waar we naar toe gingen, geeft toch meer voorpret;)
De leeftijdsgrens was weer erg hoog en op het toilet kwamen we de eerste malloten tegen (van die vrouwen die ook een keer losgelaten worden en het dan nodig vinden om zich als een puber te gedragen).
Ik zei nog tegen Jacqueline, zal je zien dat we er straks nog naast zitten ook. Maar dat viel gelukkig mee, er zaten nog vier mensen tussen. Toch heb ik erg mijn best moeten doen om niet steeds naar ze te kijken, ze waren erg aanwezig en mensen naast en voor ze hebben het af en toe ook moeten ontgelden.
Maar gelukkig was de show erg goed en verdween tuthola al snel naar de achtergrond.
Vier mannen en drie vrouwen zongen het ene bekende na het andere wat minder bekende nummer.
Het ging aan een stuk door, niet lullen maar zingen;)
Dat was wel anders met een soortgelijke show een tijd geleden in Luxor.
We hebben echt zitten genieten, alles was goed, de kleding, de muziek en het uitzicht.
Heus in ben niet lesbisch, heb ook geen plannen in die richting, maar ik heb nog nooit zo lang en intensief naar de borsten van een andere vrouw staan/zitten staren (Jacqueline had er ook last van).
Nou waren dit ook geen gewone borsten hoor, ten eerste waren ze ENORM GROOT en ten tweede konden ze afzonderlijk van elkaar bewegen en dat deden ze dan ook constant. De mannen in de zaal bleven breed glimlachen.
En ze kon nog zingen ook!!!
Kortom echt weer een heerlijke avond, Super gewoon, we hebben echt van alles zitten genieten.
Enne Marga.. Het was echt waanzinnig, jammer dat je er niet bij was, het was echt heel leuk;)
Zaterdag 27 november is mijn volgende verrassing, ben benieuwd wat dat weer is, voorlopig ben ik nog steeds volop aan het genieten.

Verrassing nr 22: Indoor Skydive

Vandaag een verrassing voor ons allemaal. We wisten al wat we gingen doen, maar daardoor was de voorpret ook veel groter. Met name Twan was hier de dupe van, we zagen hem al tegen het dak aanzitten hahaha.
Maar even terug naar het begin, we gingen dus naar Indoor Skydive in Roosendaal waar we allemaal twee keer één minuut mochten zweven, vliegen of hoe je het ook noemen wilt.

Na alle papieren in orde te hebben gemaakt en nog even bij een andere groep hebben staan kijken, was de beurt aan ons. We waren ondertussen nog enthousiaster geworden en sommige van ons stuiterden gewoon door de gang (Ik zal geen namen noemen Twan).
We kregen een supersonisch pak aan, een haarnetje, een aerodynamische bril, oordopjes en een helm. Al onze spullen zaten al in de locker dus hebben we (helaas) geen foto van al dit moois;)
Na een korte introductiefilm gingen we met onze instructeur de windtunnel in en geloof me die oordoppen zijn geen overbodige luxe.
We moesten nog een 10 minuutjes wachten tot de mensen voor ons klaar waren, maar toen ging het dan toch echt gebeuren. Kijk maar.
Chris mocht als eerste en met gezonde spanning liet hij zich in de windtunnel vallen en we moeten eerlijk zeggen, hij deed het niet slecht en kwam er met een big smile weer uit.
Daarna was Redmer aan de beurt en behalve dat de machine wat harder (191 km/u) ging blazen ;) ging ook hij best wel goed. Max was de volgende en dit lange lijf wist zich ook goed te houden in de flinke wind, al zwabberde zijn benen wel een beetje, maar misschien kwam dat vanwege het feestje de avond ervoor?

Ik mocht als vierde en ik kan je wel vertellen: Het Is Waanzinnig, je zweeft gewoon in de ruimte, gaat omhoog, omlaag, botst tegen de glazen wand aan en voor je het weet moet je er weer uit.

Daarna was Twan aan de beurt, die was ondertussen toch wel zenuwachtig. Zodra hij de windtunnel in ging nam het blaasvolume gelijk flink af (151 km/u), dus we hebben hem niet van het plafond af hoeven schrapen;) Twan had in het begin een beetje moeite om zijn balans te vinden, maar voor een eerste keer ging hij zeker niet slecht.


Na ons mochten er tien andere mensen en zo hadden wij even de gelegenheid om ervaringen uit te wisselen en hier en daar de ander wat tips te geven.
Daarna mochten we in dezelfde volgorde allemaal nog een keer en deze keer deden we het allemaal veel beter. Kijk maar!. Zelfs Twan ging helemaal goed en dan wordt je als moeder toch wel Supertrots hoor op dat mannetje!

Na afloop mochten we ons weer omkleden en kregen we allemaal nog een oorkonde.

De instructeur zij dat ik erg steady lag for the first time. Volgens Redmer kwam dat door twee dingen...;) maar volgens mij heb ik gewoon aanleg.

Maar Twan heeft het het beste gedaan van ons allemaal. Super, helemaal Top. Twan we zijn trots op je!!

Daarna nog even de DVD ophalen aan de balie, want alles staat op film.

Na afloop nog even in de bar wat gedronken en een bittergarnituur XL genuttigd en we hebben allemaal met een Big Smile ons verhaal nog een keer verteld. Daarna lekker naar huis om de DVD te bekijken en wat te eten te bestellen.

Het was echt een heerlijke middag, iedereen heeft super genoten en heeft er weer een bijzondere ervaring bij. We gaan dit zeker nog een keer doen!!

Mijn volgende verrassing is woensdag 24 november, tot dan.